Green Velo

Łańcut otrzymał prawa miejskie w 1349 roku. Pierwszymi właścicielami miasta byli Pileccy, którzy stworzyli drewniana fortecę. Później miasto przeszło w ręce Stadnickich. Najsłynniejszym szlachcicem był Stanisław Stadnicki zwany „diabłem łańcucki” – znany warchoł i buntownik.

Prowadził on walki ze wszystkimi sąsiadami tworząc wokół swojej osoby mit złoczyńcy. W XVII wieku Łańcut trafił w władanie Lubomirskich, którzy w latach 1619-1641 zbudowali zamek w stylu palazzo in fortezza czyli budynek pałacowy w założeniu obronnym. Rezydencja była perłą barokowej architektury. W posiadłości bywali znani artyści, dowódcy czy naukowcy. Pod koniec XVIII wieku Izabela Czartoryska przebudowała rezydencję i zaprojektowała ogród włoski oraz angielski. Początkiem XIX wieku Potoccy przejęli rezydencję na własność i przez kolejne stulecie tworzyli tama ordynację łańcucką. W tym czasie powstały takie obiekty jak Zameczek Romantyczny, ogród różany, palmiarnia, storczykarnia, ujeżdżalnia, stajnia czy kort tenisowy. W 1944 roku ostatni hrabia Alfred Potocki wyjechał w obawie przed Armią Czerwoną zabierając kilkanaście wagonów najcenniejszych kosztowności. Po II wojnie światowej pałac przejął Skarb Państwa i otworzono muzeum. Obecnie są to jedne z najpiękniejszych wnętrz pałacowych w Polsce. Wspaniałe sale na czele z Sala Balową zachwycają zwiedzających.

Corocznie w okresie maja i czerwca w zamku odbywają się koncerty muzyczne o międzynarodowej sławie. Całość rezydencji otacza park o powierzchni 36 ha. Po Potockich zachowały się też budynki stajni i powozowni, gdzie utworzono jedyne w Polsce muzeów powozów. W tych budynkach ponadto zgromadzono największą w kraju kolekcje ikon cerkiewnych.

Poza obrębem parku pałacowego znajduje się odremontowana synagoga. W łańcuckiej Fabryce Wódek Polmos znajduje się jedyne w Polsce Muzeum Gorzelnictwa, gdzie można zaobserwować dawne metody destylacji i produkcji napojów alkoholowych.

Równie wyjątkowe zbiory co w zamkowych wnętrzach oglądać można w innej części łańcuckiego zespołu pałacowo‑parkowego – w neobarokowych stajniach i modernistycznej wozowni. Do dziś w stajniach zachowała się oryginalna część dla koni wierzchowych, szorownia galowa i hol. Szorownia gromadzi kolekcję uprzęży produkcji paryskich (m.in. Hermes i Duprey) oraz wiedeńskich firm. Wozownia słynie z bezcennego zbioru pojazdów konnych.