Green Velo

Obrzęd „Brodacze ze Sławatycz zwyczaj pożegnania starego roku” został wpisany na prestiżową Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Brodacz ze Saławatycz. Z pewnością rozpoznasz go wśród przechodniów tej niewielkiej miejscowości w województwie lubelskim. Ma on twarz zakrytą maską. Na plecach nosi gruby barani kożuch. Jego nogi zdobią słomiane buty. W rękach trzyma kostur, którym stuka w ziemię dając znać, że oto spaceruje po uliczkach Sławatycz.

Z tłumu wyróżnia go zatem wszystko – ale najbardziej wysoka, cylindryczna czapa z setkami wstążek i kwiatów misternie zwiniętych z bibuły.
Jeśli chcesz zaczepić Brodacza – śmiało! Ale pamiętaj, że on pewnie zrobi to pierwszy. Nie bój się go, choć Brodacze trochę chuligianią, to pragną złożyć ci życzenia noworoczne.

Ten piękny i unikalny zwyczaj decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego znalazł się na prestiżowej krajowej liście niematerialnego dziedzictwa UNESCO.

Skąd nad Bugiem wzięli się tacy przebierańcy? Tego nikt nie wie. Należy jednak pamiętać, że obszar ten stanowił prawdziwy tygiel kulturowy – mieszała się tu kultur polska, ukraińska, żydowska. Swoje ślady zostawili tu również „olęderscy” osadnicy z Kaszub.